‘Als België dit voorstel moet omzetten zal er evenredig in andere verlofsystemen moeten gesnoeid worden om het budgettair evenwicht te behouden én een en ander haalbaar te houden voor ondernemers', aldus Karel Van Eetvelt van Unizo.

Unizo ondersteunt de ambitie om de loopbaankansen van vrouwen op de arbeidsmarkt te verbeteren, maar denkt dat we dat met deze maatregel niet gaan bereiken. ‘Toch zeker niet in de Belgische context, waar nu al royale verlofregelingen bestaan om werk en privé beter de combineren. Er is zelfs het risico op een averechts effect, want zo'n verlofregeling blijkt in de praktijk vaak de voorbode van de overstap naar een deeltijds arbeidsregime, met een lagere verloning, minder pensioenrechten... Wil je meer vrouwen, liefst voltijds, aan het werk krijgen, dan hebben ondersteunende diensten, zoals flexibele kinderopvang en betaalbare huishoudhulp een veel grotere impact.'

Maar Unizo vreest vooral de budgettaire impact. Als Europa de vergoeding bij opname van ouderschapsverlof optilt naar het niveau van de Ziekte- en Invaliditeitsverzekering (60 procent van het geplafonneerd loon) tot het gewaarborgd loon (100 procent, niet geplafoneerd), betekent dit voor België een meeruitgave van 110 tot 265 miljoen euro. ‘Het perverse aan het voorstel is dat lidstaten met een royaal sociaal vangnet door deze koppeling de zwaarste rekening gepresenteerd krijgen, terwijl lidstaten met een veel mindere bescherming er op deze manier een pak goedkoper van afkomen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn', aldus nog Karel Van Eetvelt.

www.unizo.be