Dit schrijft de Nederlandse staalleverancier NovioStaal in haar eigen uitgave Het Staaljournaal van maart 2015. In totaal bedraagt de Chinese staalproductiecapaciteit ongeveer 1.100 miljoen ton en de overcapaciteit wordt op maar liefst 300 miljoen ton geschat. In 2014 werd ongeveer 820 miljoen ton ruw staal geproduceerd, wat een stijging ten opzichte van 2013 betekende van bijna 1 procent.

Lager verbruik

Echter het verbruik bedroeg ‘slechts' 740 miljoen ton, een daling van 4 procent ten opzichte van het voorgaande jaar. Dat is echter wel een kentering, want over de laatste dertig jaar kende China alleen maar groei in het verbruik. Daarbij komt dat de regering de groeiprognose bijgesteld heeft. Verwachtte men eerder nog dit jaar dat de economie zou groeien met ongeveer 7,4 procent, nu is dat cijfer gecorrigeerd naar 7 procent.

Die daling van de groei houdt ook in dat het staalverbruik voor 2015 zeker niet zal toenemen, misschien gelijk zal blijven, maar eerder zal dalen. Het perspectief voor de Chinese staalindustrie ziet er dus niet goed uit, temeer daar er ook geen investeringstoename verwacht wordt. In het verleden werden als gevolg van de razendsnelle groei van de economie, vooral in het begin van de 21e eeuw, enorm veel nieuwe capaciteiten gebouwd.

Afbouw staalcapaciteit

De staalmanagers moeten nu dus omgaan met negatieve marktontwikkelingen en dat is nieuw voor ze. Ook de Chinese regering ziet het probleem en adviseert om bestaande capaciteiten af te bouwen, vooral de erg milieuvervuilende fabrieken. Daarnaast stimuleert ze samenwerking tussen en fusies van grotere producenten. De regering in Peking streeft er naar 60 procent van de bestaande capaciteit onder te brengen bij 10 grootste producenten. Dat heeft al tot een aantal conflicten geleid want veel private ondernemingen verwijten de overheid, dat de staatsbedrijven bevoordeeld worden ten opzichte van de privébedrijven. Het wordt al met al een kwestie van overleven voor de honderden staalfabrieken die China rijk is.

Lagere prijzen

Dit probleem van afnamevermindering komt namelijk nog eens bovenop het al bestaande probleem van de veel te lage prijzen in de markt, waardoor deze fabrieken sowieso al worstelen met hun financiën. Buiten dat heeft de Chinese staalindustrie hier en daar in de wereld ook nog te kampen met importbeperkende maatregelen, waardoor hun exportmogelijkheden ook nog eens beknot worden. Feit is echter ook, dat wat er in China ook gaat gebeuren, het zeker ook een effect op de wereldmarkt zal hebben, want immers het land neemt ongeveer 50 procent van de wereldproductie ruw staal voor haar rekening.

ILVA

Ondanks verwoede pogingen lukt het de EU- fabrieken nog niet echt om de actuele prijzen naar een hoger niveau te tillen. Wellicht echter gloort er hoop aan de horizon, want ILVA in Italië sluit deze maand hoogoven nr. 5. Deze oven, de grootste in Europa, zal gedurende één jaar buiten bedrijf blijven en wellicht dat daardoor vraag en aanbod binnen Europa beter in evenwicht zullen gaan komen. Echt swingen doen de staalprijzen nog niet en dus zullen we die ontwikkelingen moeten afwachten.