Niet minder dan 969 teams uit 55 verschillende landen, die elk bestonden uit twee tot vijf personen, dienden ten laatste half februari een voorstel in, waarvan er op 15 april twintig op een shortlist geplaatst werden. Deze twintig maken onder elkaar uit wie naar de finale mag. Onder deze teams, die wereldwijd afkomstig zijn uit 13 landen, vinden we één Belgisch duo terug: de ‘Warning Brothers' van de KU Leuven. Dit team probeert over enkele maanden de 19 andere teams uit Australië, Brazilië, Canada, China, Egypte, Frankrijk, Duitsland, India, Mexico, Polen, de Verenigde Staten en Spanje, die eveneens de ‘shortlist' haalden, achter zich te houden. Het Belgische team bestaat uit twee broers: Tomas en Simon Van Pottelbergh. Beide broers kwamen met een naar verluidt bijzonder innovatief idee op de proppen en ontvingen inmiddels net als de andere finalisten een bedrag van 5.000 euro om tegen 29 augustus een werkend prototype uit te werken van het project dat ze indienden. Als ze de jury weten te overtuigen, worden ze één van de zes ploegen die hun project mogen presenteren aan een gerenommeerde jury tijdens de Parijs Motor Show in oktober van dit jaar. Deze jury wordt samengesteld uit een aantal experts van Valeo en uit externe partners, met Valeo-ceo Jacques Aschenbroich als voorzitter.

100.000 euro voor winnaars

Halen onze landgenoten het uiteindelijk, dan wacht hen een niet enkel voor studenten duizelingwekkend hoog prijzengeld. Voor de winnaars is immers maar liefst 100.000 euro weggelegd; wie eindigt op de plaatsten twee en drie neemt elk 10.000 euro mee naar huis. Uiteraard zijn we razend benieuwd in welke richting de projectideeën gaan, maar veel details wil men bij Valeo in Parijs niet kwijt. ‘Er werden bijzonder veel unieke en innovatieve projecten ingediend, waarvan er een aantal van bijzonder hoge kwaliteit was. Die werden allemaal bekeken door de experts bij Valeo', stelt een woordvoerster. ‘In dit stadium van de wedstrijd kunnen de studenten evenwel nog maar weinig verklappen over hun ideeën. Zelfs het thema van hun project mogen ze niet naar buiten brengen, omdat het thema in sommige gevallen al te veel informatie zal prijsgeven.'

‘Wat we wel kunnen meegeven, is dat er een duidelijke lijn zit in de technische oplossingen, al naargelang het land en/of werelddeel waaruit de deelnemers afkomstig zijn. Zo is het, bijvoorbeeld, opvallend hoe ingenieursstudenten uit India vooral werken in de richting van veiligheid op de weg, terwijl hun collega's uit Mexico eerder lijken te focussen op individuele veiligheid. Kijken we vervolgens naar Europa, dan merken we dat zij, net als hun leeftijdsgenoten uit Noord-Amerika, in eerste instantie begaan zijn met het reduceren van de CO2-uitstoot en dat ze tegelijkertijd een slim, interactief en autonoom voertuig willen creëren. De rode draad bij iedereen is wel dat studenten de auto van 2030 schoner, veiliger en aangenamer om te besturen willen maken.'

‘Idee kwam eerst´

Uiteraard hengelden we bij Simon en Tomas Van Pottelbergh zelf naar een reactie. Simon studeert productdesign en zit momenteel in zijn tweede bachelor-jaar aan de MAD-Faculty in Genk. Oudere broer Tomas studeert aan de KU Leuven, waar hij momenteel zijn vierde jaar (eerste master) in de richting Wiskundige ingenieurstechnieken afwerkt. Als we het zo horen, dan denk je meteen: de student ingenieur had een idee, klopte vervolgens aan bij diens broer en gooide het idee op tafel om het te helpen uitwerken. Een mooi scenario, maar de realiteit wil het helemaal anders. Tomas kwam weliswaar aandraven met een e-mail van de studentenorganisatie BEST (Board of European Students of Technology), waaruit duidelijk werd dat Valeo een wedstrijd organiseerde, maar eigenlijk startte alles al véél vroeger bij de productdesigner.

‘Ik had een idee een systeem te ontwikkelen om een auto zowel veiliger als intuïtiever te maken, en dat al een tijdje voor deze wedstrijd', lacht Simon Van Pottelbergh. ‘Voor de praktische uitvoering ging ik te rade bij Tomas, die al snel mogelijkheden zag in wat ik voorstelde en die daarna met de Valeo Innovation Challenge kwam. Dit was precies op maat van mijn idee gemaakt.'

‘Waarover het precies gaat? Ik zou wel een tipje van de sluier willen oplichten, maar als ik dat doe, verklap ik meteen waar we naartoe willen en het is uiteraard niet de bedoeling dat anderen oppikken wat wij uitdachten. Ik kan wel kwijt dat het idee zéér gewaagd is en dat het heel wat werk zal vragen om het uit te werken, vooral dan omdat er zoveel technische details bij komen kijken.'

‘Wat we nu eerst zullen doen, is het maken van een 3D-simulatie om te kijken of ons idee sowieso realiseerbaar is in de praktijk. Toen Simon bij me aanklopte, twijfelde ik, maar inmiddels ben ik er steeds meer van overtuigd dat het mogelijk moet zijn', pikt broer Tomas in. ‘Als het écht blijkt te werken, dan maken we deze zomer een heus prototype, dat klaar moet zijn tegen 29 augustus, de laatste dag waarop er nog zaken ingediend kunnen worden. Nu, zelfs als wij tot de vaststelling zouden komen dat het maken van een prototype voor ons beiden niet haalbaar is, denken we dat we toch kans te maken met enkel de 3D-simulatie. Bij Valeo beschikt men wellicht over meer mogelijkheden, waardoor ons idee toch gerealiseerd kan worden.'

Nadenken over mobiliteit

Wanneer we even doorvragen, blijkt dat de beide broers bij het succesvol meedoen met wedstrijden niet aan hun proefstuk zijn. Vorig jaar vielen ze elk apart met twee totaal verschillende ontwerpen in de prijzen. Tomas haalde in 2013 samen met 15 teamleden van de KU Leuven met een toepassing in de biologie (iGEM) eerst de Europese finale van een wedstrijd in Lyon, waar diens team zich vervolgens plaatste voor de ‘wereldfinale' in Boston en daar de prijs voor het beste model in de categorie?‘Undergraduates' in de wacht sleepte. Simon toonde dan weer eerder dat hij als ontwerper al langer interesse heeft in mobiliteit in het algemeen. Vorig jaar in september won hij immers in eigen land de E-Zone Designwedstrijd (http://laadzones.khlim.be/wedstrijd ), een initiatief van Katholieke Hogeschool Limburg, Groep T - Leuven Hogeschool en Provinciale Hogeschool Limburg, waarbij een laadpunt voor elektrische fietsen en scooters moest bedacht worden.

‘Mobiliteit in het algemeen, en vooral dan alternatieve transportmogelijkheden, fascineert me al veel langer', lacht Simon. ‘Het is duidelijk dat de hedendaagse mobiliteit aangepast moet worden aan een wereld waarin de fossiele brandstoffen in de loop der jaren zullen verdwijnen. Een van de alternatieven is elektrische mobiliteit, waarbij in een netwerk van transport elektrische fietsen en scooters een oplossing vormen voor een compacte, snelle en eenvoudige verplaatsing. Eén van de knelpunten om over te stappen op elektrisch transport is momenteel het gebrek aan gebruiksvriendelijke laadzones, ook voor elektrische tweewielers, en daardoor was deze opdracht me op het lijf geschreven. Blijkbaar vond de jury mijn ontwerp het beste aansluiten bij de wedstrijdvoorwaarden, waarbij de kernwoorden gebruiksvriendelijkheid, duurzaamheid, realiseerbaarheid en kwaliteit waren. Dat ik er een elektrische scooter mee won, was mooi meegenomen.'

Hoe schatten de beide broers hun kansen in voor de Valeo-wedstrijd? ‘Tja, zoiets is altijd koffiedik kijken, maar we beschouwen dit niet als zomaar een wedstrijd', besluit Tomas. ‘Het belangrijkste is niet de geldprijs, wel de gedachte dat we impact kunnen hebben op de auto van de toekomst, via het bedenken van een innovatief systeem. Stel je voor dat er in 2030 auto's rondrijden met een ‘Van Pottelbergh'-stempel, mooier kun je het toch niet bedenken?'