We zagen hiervoor een opening in de markt. 'Gezonde' smoothiebars staan vooral op een beperkt aantal plaatsen met veel passage, terwijl het veel aantrekkelijker zou zijn om ze in de onmiddellijke nabijheid in bijvoorbeeld bedrijfs- en kantoorgebouwen en scholen te plaatsen. Een smoothie is een gezond en daardoor in de huidige samenleving sexy product', legt Glenn Mathijssen uit. ‘Maar doordat de bereiding ervan tot nog toe manuele acties van een medewerker vergde was het zelden vlakbij beschikbaar en ook vrij duur.'

Het idee ontstond toen Glenn Mathijssen en diens VUB-makker Philippe Hennin en UA-er Stefan Maas in New York een smoothiebar binnenstapten en er tot hun teleurstelling ontdekten dat de smoothies er niet zo gezond waren als ze zouden moeten zijn. ‘Daarna gingen we vanuit onze eigen achtergrond op zoek naar een manier om een betaalbare, gezonde en vertrouwen opwekkende smoothie aan te bieden', licht Hennin toe. ‘Het volautomatische karakter van de machine maakt de smoothie betaalbaar. Vertrouwen in de gezonde samenstelling verkregen we door het productieproces transparant te maken. Doorheen het glazen front van het smoothiestation kunnen de gebruikers niet alleen de verschillende verse stukken van de verschillende stukken diepgevroren fruit zien, maar ook hoe deze stukken verder worden vermalen en daarna in een blender gemixt. ‘Zo merken ze ook dat de binnenkant van de machine hygiënisch proper is.' Een manueel bereide smoothie kost de consument al gauw 5 euro. De machine kan die aanbieden tegen 3 euro.

Gebruikers kunnen nu kiezen uit een zestal recepten en eigen verhoudingen kiezen tussen de tien aangeboden variëteiten fruit en groenten, maar er wordt al gewerkt aan software om de keuze te vergemakkelijken door het aanbieden van meer afgewogen en gevarieerde smaakcombinaties.

Beperkte productiecapaciteit

‘Smaakspecialisten van onze eerste klant, Carrefour, houden zich daar nu mee bezig.' Carrefour heeft in zijn Brusselse vestigingen al drie smoothiestations in gebruik en plaatst er binnenkort een vierde. In totaal bestelde de warenhuisketen er al tien. Sinds  Alberts twee internationale prijzen voor voedingstechnologie won -de Future of Nutrition Award 2017 in Frankfurt en de Best Technology Innovation in Londen- stromen de aanvragen binnen. ‘Maar de productiecapaciteit van onze productiepartner Tecmore in Diest is beperkt', verklaart Mathijssen. ‘We hebben ook nog geen mogelijkheden voor internationale naservice. Daarom willen we eerst geleidelijk in België uitbreiden en pas daarna het buitenland aanspreken, bij voorkeur via hubs in franchise. In elk geval hebben we al een internationaal patent aangevraagd, op zowel de techniek als de architectuur. Het Belgische patent hebben we al langer op zak.' 

Drie jaar geleden richtten de drie twintigers Alberts  op. Die naam verwijst heel bescheiden naar Albert Einstein. Met hun eigen spaargeld maar vooral hun enthousiasme en hun businessplan overtuigden ze het Vlaams Agentschap Innoveren en Ondernemen (Vlaio) om hen financiële ruggensteun en twee 'business angels' te bezorgen en ING om hen een lening toe te staan. Intussen telt hun onderneming acht medewerkers, overwegend generatiegenoten. Voor expertise met meer jaarringen doen ze een beroep op ingenieursbureau Voxdale, dat is gevestigd in hetzelfde gebouw op industriepark Bijkhoevelaan in Wijnegem. Intussen is Greenyard Foods, de globale marktleider in diepvriesfruit en -groenten, mee in het kapitaal gestapt.

‘We willen een gezond en vers alternatief aanbieden voor de ongezonde snacks die we in veel bestaande vending machines zien. De voedingsdriehoek van het Vlaams Instituut Gezond Leven benadrukt hoe belangrijk het is dagelijks voldoende water, fruit en groenten te consumeren. Wij spelen hierop in met natuurlijke smoothies die uitsluitend ingrediënten bevatten uit de bovenste laag van deze driehoek. Ze bevatten geen bewaarstoffen of suiker, wat uiteindelijk zelf ook een bewaarstof is. Ook sappen, puree en poeders zijn uitgesloten.' 

Aankloppen bij specialisten

Het Alberts-team legde vanaf het begin de focus op voedselkwaliteit en design. Daarbij kwamen heel wat aspecten aan bod die ze tijdens hun ingenieursopleiding nooit hadden gezien. ‘Zoals voedselveiligheid en microbiologie. Daarom klopten we hiervoor aan bij specialisten van Universiteit Gent en Universiteit Antwerpen, die ons graag hun medewerking verschaften.'

‘Een smoothie station combineert robotica, elektronica, vriestechnieken, verwarmingstechnieken en waterbehandeling. Voor de waterbehandeling, zoals het filteren van het leidingwater, konden we terugvallen op gevestigde technieken van koffiemachines. Ook de vriestechnieken zijn niet nieuw. Maar we moesten wel complexe oplossingen vinden om de machine zelfreinigend te maken en om bijvoorbeeld te verhinderen dat de brokken fruit aan elkaar zouden kleven tijdens de portionering. Sommige fruitsoorten zijn hiervoor erg gevoelig.' Ongeveer de helft van de onderdelen van het smoothie station konden Philippe, Glenn en hun medewerkers op de markt vinden. ‘De andere ontwikkelden we zelf en laten we op maat maken.' 

Uitdagingen

Alberts maakt nu werk van diverse uitdagingen, zowel technische als markteconomische. ‘We hebben bedrijven en organisaties aangeschreven om zich in te schrijven in de lijst van top-vijftig bedrijven die het echt menen met de gezondheid van hun werknemers: Belgium's Healthy 50. Dat kunnen ze in de praktijk brengen door op hun sites een smoothiemachine te plaatsen. Naast Carrefour, Agoria en Puratos heeft onder meer al de Vrije Universiteit Brussel hierop ingetekend.' 

Een universiteitscampus is dankzij de onregelmatige lesuren een geschikte omgeving voor een smoothiestation. Maar voor middelbare en lagere scholen rest er nog een technische uitdaging. ‘Nu heeft de machine negentig seconden nodig om een smoothie te maken. Dat zijn er tien tijdens een speeltijd van een kwartier, de tijd om te drinken niet eens meegeteld. Een school kan meer dan één machine plaatsen, maar we proberen toch de productietijd van een smoothie in te korten.'

Robotisering

‘We willen ook de kostprijs van de machine zelf doen dalen, zonder de assemblage al te ver naar het buitenland te verhuizen. Om de nodige engineering hiervoor te vinden en het productievolume van onze machines te verhogen, zijn we dan ook op zoek naar extra productiepartners met zin voor innovatie in eigen land. Een mogelijkheid is de verdere robotisering van de productie. Tecmore, dat naast industriële apparaten ook toestellen voor de farmaceutische en autosector bouwt, heeft alvast een cobot aangekocht van Franka Emika, een startup ondersteund door Kuka. Daarmee voeren we nu in samenwerking met het consortium BruBotics van de VUB de betrouwbaarheidstesten van onze machine uit.' 

www.alberts.be