Fabrieken merken dat hun orderboeken niet gevuld blijven, terwijl dat wel verwacht werd. Immers zou door het uitvallen van twee hoogovens van ArcelorMittal en door de productieproblemen bij Tata Steel IJmuiden eerder dit voorjaar vraag en aanbod meer in balans moeten zijn gekomen. Dat bleek echter niet het geval, deels veroorzaakt door een wat tegenvallende economische groei in het 1e kwartaal 2023. In de Bondsrepubliek bleef de economische ontwikkeling op 0,0% en de Nederlandse vertoonde zelf een krimp van 0,7%.
Maar de grootste verklaring van de neerwaartse druk op de prijzen moet worden gezocht in Azië. De behoefte aan staal in China in de afgelopen periode bleek niet te groeien vanwege ook daar teleurstellende economische ontwikkelingen. De verwachtingen over een toename waren begin dit jaar hoog vanwege stimulerende maatregelen, die de Chinese overheid aankondigde, maar de positieve effecten ervan zijn nog steeds niet zichtbaar. In tegendeel want prijzen gingen onderuit en staalproducenten maakten verlies bij het huidige prijsniveau. Diverse fabrikanten besloten tot het vervroegen van de jaarlijkse onderhoudswerkzaamheden of het daadwerkelijk beperken van de productie. Het gevolg daarvan is, dat de gezamenlijke staalproductie afnam en daarmee dan ook het verbruik van grondstoffen, zoals ijzererts en steenkool. De prijzen van deze ruwmaterialen kwamen duidelijk in een neerwaartse spiraal terecht. Voor de staalmakers betekende dat enerzijds natuurlijk een voordeel bij de productiekosten, maar wanneer de staalbehoefte daalt, zal ook de fabricatie ervan gaan afnemen.
Landen als India, Korea, Vietnam en Indonesië voerden hun verkoopactiviteiten naar de EU dientengevolge fors op en kwamen met scherp concurrerende aanbiedingen. Dat geldt weliswaar vooral voor laagwaardige handelskwaliteiten, maar het prijseffect op de EU-markt was groot. Prijsverschillen tussen importmateriaal en Europees geproduceerd staal liepen op tot wel 150 Euro/ton. Voor veel handelaren en distributiebedrijven bleken die aanbiedingen ook interessant vanwege de lange levertijden die de Europese staalmakers afgeven. Diverse grotere EU-producenten gingen eind april en in begin mei uit de markt in de hoop dat prijzen stabiel zouden blijven middels deze strategie om schaarste te creëren. De aanbiedingen die men wel wilde afgeven betroffen alleen hoogwaardigere kwaliteiten, die wel met levertijden van ca. 8-10 weken werden gedaan. De verwachting is dat ze in de loop van mei of begin juni weer op de markt zullen terugkeren, mogelijk zelfs met levertijden in september of later. Maar dat terughoudende beleid van slechts beperkt aan te bieden lijkt vooralsnog toch haar doel te gaan missen, temeer daar ten eerste de technische problemen bij ArcelorMittal binnenkort, en eerder dan verondersteld, verholpen zullen zijn, net zoals naar verluidt ook die bij Tata Steel IJmuiden, waardoor het aanbod op de markt zal stijgen. Ten tweede omdat er nog een aantal Europese, weliswaar kleinere, staalfabrieken actief op de markt waren en bleven. Afnemers kozen vanwege het prijsverschil inmiddels ervoor hun aankopen te beperken tot het absoluut minimale en speculeerden erop, dat onder druk van goedkope importen de binnenlandse (Europese) prijzen ook neerwaarts bijgesteld gaan worden. Samengevat sluiten we niet uit, dat de Europese staalmakers zich aan zullen moeten gaan passen aan de huidige marktsituatie, temeer daar het 3e kwartaal vanwege de lagere behoefte als gevolg van de zomervakanties meestal een periode is waar staalprijzen een neerwaartse trend vertonen.
De urgentie om energieneutraal staal te kunnen produceren is bij alle Europese fabrieken inmiddels wel duidelijk. Leveranciers zoals SSAB zijn inmiddels al een tijdje bezig met emissiereductie. Deze staalproducent is van plan om energieneutraal staal te produceren in de fabriek in Iowa (VS). Door het gebruik van gerecycled materiaal en schone energie zal het product nog maar een minimale koolstof uitstoot hebben. Ook Tata Steel is proeven met waterstof in hun hoogovens aan het uitvoeren. Hierdoor kan het bedrijf in de toekomst meer groen materiaal produceren. Met de huidige proeven wil het bedrijf het cokespercentage aanzienlijk te verminderen en wil het tegen 2045 volledig koolstofneutraal kunnen produceren. Ook ArcelorMittal en Salzgitter zijn bezig met grote waterstofprojecten en hebben de doelstelling uiterlijk in 2045 - 2050 wereldwijd klimaatneutraal te produceren.
Warmgewalste coils: € 770 - 810
Koudgewalste coils € 840 - 890
Sendzimir verz. coils € 880 - 910
Kwartoplaat € 940 - 990
Er zijn nog geen reacties op dit artikel.
1. | Onafhankelijke site en nieuwsbrief met een unieke redactie |
2. | Bereikt brede doelgroep door verspreiding in gehele maakindustrie |
3. | Verzekert u van doeltreffend bereik bij duizenden zaakvoerders, productie- en aankoopverantwoordelijken |
4. | U kunt zich met een aantrekkelijke korting ook in de Nederlandse maakindustrie profileren |